ROEIVERENIGING WEESP

Op woensdag 30 december ‘s morgens om 11.00 uur was het ongebruikelijk druk op het vlot van de roeivereniging. Zoals vrijwel iedere dag zou Peter Florijn aankomen na zijn dagelijkse tocht van ruim 20 km, in de skiff.

Op zich niets bijzonders, want een jaar lang (minus de twee maanden niet roeien vanwege corona) zagen we Peter dagelijks op de Vecht. Deze dag zou hij echter de 6000 km overschrijden en daarmee het oude record uit 1997 verbeteren. Hulde!

We spreken Peter een paar dagen later via Zoom. 

Allereerst Peter, van harte gefeliciteerd!

“Degene die aan het record van Maurits van Eeghen wil tornen moet van goeden huize komen”, zo stond in het KNRB-blad Roeien van februari 1998 te lezen en nu is jou dat ruim gelukt. Wat was de aanleiding dat je hieraan bent begonnen?
In het RVW-lustrum boek ontdekte ik het oude record van Maurits, dat is al van een tijdje terug en toen heb ik zo’n beetje zitten rekenen, niet heel serieus, maar met de gedachte dat mócht het er ooit nog eens van komen, dan weet ik in ieder geval hoe ik het aan zal pakken als de gelegenheid zich voordoet.
In één jaar 5500 kilometer roeien was trouwens al eerder mijn doel. Maar 6000 is een mooier getal, daar had ik mijn schema op ingesteld. Dat betekende gemiddeld 17 km per dag, in de winter 14 km per dag, in de zomer 20. Daar was ik dit jaar mee begonnen. 

En toen kwam corona. De roeivereniging ging dicht en ook voor jou zelfs geen skiff meer.
Dat was wel even vervelend. Niemand mocht meer in de boot, dus ik zag het eigenlijk al wel een beetje in rook opgaan. Ik had er net 2,5 maand roeien opzitten en al aardig wat kilometers gemaakt, ongeveer 1500. Ik heb toen wel gekeken naar mogelijkheden voor een andere boot, maar dat is niet van de grond gekomen. Daarna was ik er ook niet meer zo mee bezig. Ik wachtte gewoon af wanneer het weer kon en nam me voor dan te bekijken hoe het ervoor zou staan.

Na bijna twee maanden kon het weer.  Ik lag 600 kilometer achter op mijn schema. Gelukkig had ik vanaf het begin van het jaar meer geroeid dan het schema en zo had ik een buffer opgebouwd. In eerste instantie was dat voor de wintersport. Maar het schema moest ik wel bijstellen. Toen nam ik de beslissing om 5500 in plaats van 6000 km als doel te hebben.
Vanaf maart tot augustus heb ik 20 km per dag geroeid. In oktober ben ik gaan rekenen wat ik zou moeten doen om die 6000 alsnog te halen. Toen bleek dat ik daarvoor die 20 km per dag vol zou moeten houden tot het einde van het jaar. Dat heb ik gedaan. Ik heb 284 dagen geroeid, op sommige dagen, vooral in het weekend twee keer op een dag, in totaal 324 keer. Ongeveer 2,5 week heb ik niet geroeid omdat ik met vakantie was en een paar keer omdat het weer echt te slecht was, te veel wind. 

In welke boten heb je je kilometers geroeid en wat was je favoriet?
Voor 95% roeide ik in de skiff, een aantal keren in de dubbeltwee met een oud-ploeggenoot en de rest in de acht. Mijn favoriet was de Spirit, de Aalscholver die later kwam heeft een iets minder comfortabel bankje en dat merk je goed als je er twee uur per dag op zit. 

Wat was je traject, roeide je steeds dezelfde route of wisselde je het af?
Meestal roeide ik richting Nigtevecht tot aan de sluis en dan nog richting Muiden tot voorbij de spoorbrug op en neer, dat is precies 21 kilometer. Als ik ’s middags soms voor de tweede keer roeide ging ik ook wel eens naar Muiden op en neer, er bestaat ten slotte óók nog de Muidentrofee….

Werd het niet saai op een goed moment?
Nou ja, als lid van Okeanos was ik gewend om op de Bosbaan te roeien, steeds hetzelfde stuk op en neer. Wat dat betreft heeft de Vecht wel iets meer variatie’. 

Had je wel eens geen zin?
Jazeker, vooral als ik wakker werd en naar buiten keek en zag dat het regende of waaide, dan had ik vaak geen zin. Maar als je dan eenmaal in de boot zit, dan gaat het allemaal wel weer. Ik woon vlak bij de roeivereniging, 200 meter. Je stapt naar buiten en staat daar zo voor de deur. Én ik heb het tegen veel mensen gezegd, dat ik dit deed. Dat hielp ook om de motivatie te houden om door te gaan want je kan het dan niet zo makkelijk opgeven. In het begin van het jaar ben ik bij een fysiotherapeut geweest omdat ik rugklachten had. Toen dacht ik wel even als ik nu geblesseerd zou zijn, dan hoef ik tenminste niet meer. Maar je gaat toch door, op een gegeven moment denk je: ik doe het nog een dagje, een weekje, en wordt het een maand. En daarna ben je zo ver, dat het wel zonde wordt om er mee te stoppen. Dan moet je ook wel gewoon door. Soms was het afzien, maar dikwijls ook niet. Zeker in de zomer was het vaak heerlijk om ‘s morgens vroeg het water op te gaan en dan een lekkere lange tocht te maken als het nog heel stil is op de Vecht. Ik zat vaak om half zeven al in de boot. De laatste paar weken was het wel afzien. Toen ging ik aftellen. Ik moest nog 20 keer en ging bijna streepjes zetten boven mijn bed. Het werd kouder en het regende bijna iedere dag. Dan is roeien minder leuk. Maar ja, als je er zo dicht bij bent. Op 4 december had ik het oude record van Maurits van Eeghen van 5444 kilometer gebroken. Ik moest nu nog 20 km per dag blijven roeien om die 6000 te halen, met één dag speling. Ik werd ziek, kreeg koorts (geen corona), maar de gezondheid kwam toen even op de tweede plek. Ik moest wel gewoon doorgaan. In het nieuwe jaar kon ik wel rust houden. 

Hoe regelde je het met je werk en wat zei je omgeving?
Aan het begin van het jaar werd ik wel een beetje voor gek verklaard, maar geleidelijk aan kwam er toch steeds meer support, ook van mensen die langs de Vecht wonen en die je dan gaan groeten. Op mijn werk zat ik begin van het jaar gewoon op kantoor en toen heb ik met mijn manager besproken dat ik, zeg maar, januari en februari zes uur per dag mocht werken en dan bijhield hoeveel uren ik vrij had genomen. Daarna vanaf maart is het eigenlijk een stuk makkelijker geworden met corona om na het roeien thuis te werken, dus ik kon m’n dag in tweeën knippen en ’s avonds doorwerken. Daarbij heb ik een aantal sportieve collega’s die soms langs de kant gingen ondersteunen door te zwaaien en een eind mee te fietsen en dat was ook leuk.

Dacht je steeds aan het roeien en aan je kilometers?
Het roeien en mijn record was wel belangrijk, maar het zat niet de hele dag in mijn hoofd. Als ik eenmaal geroeid had zette ik het uit mijn hoofd en was ik de rest van de dag ‘vrij’. Dan was het ook wel lekker om het te laten voor wat het was. Ik had ook regelmatig geen idee hoe ver ik op schema was. Ik had een exceldocument, waarin ik steeds kon opgeven hoeveel kilometers ik geroeid had en dat dan zelf uitrekende hoe ver ik op schema was.
Ik was ook begonnen mijn kilometers op Strava bij te houden, op de telefoon in de boot. Na anderhalve week was de eerste telefoon al stuk, in het water gevallen. Toen ben ik daarmee gestopt. 

Je werd die laatste dag met trompetgeschal, een lauwerkrans, een medaille en champagne ontvangen, had je dat verwacht?
Toen ik die woensdag 30 december op de terugweg bij de laatste bocht omkeek zag ik een groep mensen op het vlot staan. Dat was ongebruikelijk op woensdagochtend, zeker midden in de winter. De hele acht was er, leden van het bestuur, het WeesperNieuws. Dat was wel een bijzonder moment. Ik had dat zeker niet verwacht. Ik had me voorgenomen een screenshot van de laatste kilometers in het afschrijfboek te maken en rond te sturen naar de acht, maar dat bleek dus niet nodig’.

En wat nu?
Ja, dat vragen wel meer mensen, nou, gewoon eerst even een beetje bijkomen. Ik denk dat ik om te beginnen wel een week of twee rust ga houden. Ik ga zo meteen de jeugd van Weesp nog wel even trainen en horen of er bij die ploeg mensen zijn die wat vaker of fanatieker willen roeien. Ik denk in ieder geval niet dat ik nóg een jaar dit ga doen.

Verwacht je dat er iemand is die jouw record zal proberen te verbeteren?
Nou, ik denk dat ’t in ieder geval wel 23 jaar kan blijven staan. Weet je, voor mij was Maurits’ record wel zo’n beetje de inspiratie om dit te gaan doen en ik hoop dat dit dan weer voor iemand anders een doel op zich kan zijn. Iemand die ook gek genoeg is om het op die manier aan te pakken en als diegene wil, kan hij of zij mijn schema overnemen. Als ze het tussen nu en afzienbare tijd gaan proberen, kan ik misschien nog een keer een poging wagen, maar op dit moment hoef ik daar nog niet aan te denken.

Bekijk hier de video van de huldiging van Peter (klikken).