ROEIVERENIGING WEESP

Snerttocht en mooi weer!

De ‘snerttocht’. Al tijdens de instructielessen werd er gesproken over de ontberingen die roeiers de afgelopen jaren hebben moeten ondergaan: kou en regen in combinatie met een lange tocht roeien. De snerttocht is bijna 40 jaar geleden gestart bij de Weesper Roei-vereniging. Een traditie. Dit wilde ik natuurlijk eens meemaken!

De voortekenen waren gunstig: regen met windstoten was voorspeld. Ik was er klaar voor!

Op de dag zelf scheen de zon licht en de temperatuur was die ochtend verrassend mild. De deelnemers verzamelden zich op het vlot. De indeling werd bekend gemaakt en uiteindelijk verlieten wij Weesp iets later dan gepland.

Roeiend door het mooie Vechtwater, langs de Kom van Weesp terwijl het ondertussen zelfs warm was geworden! Dus eerst een stop om truien en jasjes uit te doen, om vervolgens het Amsterdam-Rijnkanaal over te steken. De toercommissie stond op de uitkijk zodat we veilig konden oversteken. Na een klein stukje roeien door Driemond arriveerden wij op het mooie Gein.

Wat is het Gein toch een bijzonder stukje Nederland; de rust, de koeien in wei en het vele groen. Langs het rustige Gein roeiend, genieten we ook van de prachtige herfstkleuren. De molens geven het gevoel van roeien door een Oudhollands tafereel. Het geluid van het klippen van de riemen en het water dat onder je boot raast maken het compleet.

Ondertussen wordt er door alle roeiteams regelmatig van plaats gewisseld in de boot. Ik had de mazzel om in een C4 ingedeeld te zijn met roeimaatjes die koffie en koeken hadden meegenomen!

Het spannende gedeelte moest dan nog komen. Ik was gewaarschuwd. Het zou lastig worden om door dwars door Abcoude te roeien, in het zeer smalle gedeelte van het Gein. Het is alsof je in de achtertuinen van Abcoude roeit! Vervolgens door, via de Angstel richting Baambrugge. Opnieuw een prachtig deel van de tocht met veel lage bruggen en blaffende honden die meerennen aan de zijkant . De wolken begonnen wat gevaarlijk dichterbij te komen. Zou het dan toch snertweer gaan worden op de terugweg?

Aangekomen bij Cafe De Punt lagen de eerste boten al langs het water aangemeerd. Koffie met appeltaart, soep, salade of gewoon lekker je bammetjes uit je plastic zakje. Even bijkomen en gezellig bijpraten met andere leden.

Na de pauze werd de terugweg via de omgekeerde route aangevangen. Geen donkere wolken maar heerlijk aangenaam weer, dat bij vlagen zelfs zomers aanvoelde. En gek… de terugweg leek wel langer. Of zou het zijn dat de benen toch wat vermoeid waren? Dus dan maar optimaal genieten van de natuur om je heen. Lekker doortrappen en regelmatig wisselen van plek in de boot. De laatste kilometers gingen dan toch verassend snel. Rook de boot haar thuishaven? Of waren wij al zelf toe aan Glühwein, chocolademelk en (zomerse) snert?

Deze editie van de tocht geen Snertweer maar wel een warm onthaal van toercommissie. De tafels feestelijk opgemaakt. En tijdens het eten van de snert werd er volop (bij)gepraat over de heerlijke dag. Uitkijkend over de Vecht zien wij nog de laatste zonnestralen.

Het was een zeer geslaagde dag. Maar stiekem had ik toch gehoopt op een tocht vol ontberingen. Reden te meer om volgend jaar nog eens mee te doen..

Dank aan mijn roeimaatjes! En dank Toercommissie voor de fantastische organisatie!

Indra Mensink